INOVACIJAMA DO VEĆE POPULARNOSTI

     Svetski kup u nordijskom trčanju u poslednjih nekoliko sezona doživeo je mnoštvo inovacuja, koje su doprinele atraktivnosti i popularizaciji sporta i samih takmičara. Uvođenje sprinterskih trka, trka masovnog starta i kombinacije bilo je pon pogodak čelnih ljudi svetske skijaške Federacije, a činjenica da je poseta na takmičenjima i televizijska gledanost skočila za 100 odsto dovoljno govori.
 

     Sprinterske trke održavaju se na stazama dužine 2-3 kilometara, čak i u dvoranama (u Italiji), pa su gledaoci u prilici da posmatraju trku u celini. Takmičenje se odvija po sistemu eliminacije, gde posle kvalifikacionih trka, u glavni program ulaze 32 najbolja takmičara. Na osnovu rezultata određuje se osam grupa po četiri takmičara, a onda iz svake grupe u narednu rundu idu dva najbolja, sve do finala.

 

     Trke masovnog starta, gde svi takmičari u istom trenutku kreću sa starta, doprinele su dinamici takmičenja. Gledaoci vole borbu "prsa u prsa", za svaki plasman, koji donosi bodove (najboljih 30 osvaja poene u Svetskom kupu), a koja je do pre dve godine mogla da se vidi samo u štafetnim trkama.

  

     U kombinacijskim trkama do izražaja dolazi kvalitet takmičara u obe vrste trčanja, klasičnim i slobodnim stilom. U ranim jutarnjim časovima na progranu je trka klasičnim stilom na 10 kilometara, a četiri sata kasnije trči se na 15 kilometara slobodnim stilom. Najbolji u trci klasičnim stilom kreće prvi u drugoj trci, a ostali startuju sa zaostatkom iz prve trke.

  

     Naravno, ostale su i stare trke na 10, 15, 30 i 50 kilometara u obe konkurencije, ali za razliku od predhodnih godina,ovih takmičenja je sve manje. Finale Svetskog kupa, obično u Lilehameru, je vrlo zanimljivo iz više razloga, jer i muškarci i žene (najboljih 30) kreću na dug put od 58 kilometara, u poslednju bitku za Kristalni globus.

tekst: Igor Jagličić
magazin: MEČ

 

Još detalja o Skijapkom trčanju, o opremi, o ovom sportu u Jugoslaviji

NAZAD