Nordijsko skijanje je popularna verzija skijanja. Često se naziva i skijaško trčanje pa je po tom nazivu jasno da se radi o tehnici skijanja koja se koristi uglavnom na ravnijim površinama prekrivenim snijegom. Ime je dobilo po
zemljama u kojima je nastalo a i danas je najraširenije upravo u nordijskim zemljama - Finskoj, Norveškoj, Švedskoj.
Nordijsko skijanje je popularan vid rekreacije ali i takmičarski sport koji je standardan na Zimskim olimpijskim
igrama.

Istorija
Nordijsko skijanje je vjerovatno najstariji vid skijanja uopšte. Nastalo je prvenstveno kao potreba za jednostavnijim transportom ljudi preko zasnježenih i zaleđenih površina u hladnim područjima, posebno sjeverne Evrope i Azije. Danas je ova varijanta skijanja raširena na svim kontinentima. Takmičenja Takmičenja u nordijskom skijanju obuhvataju ceo raspon dužina staza od tzv. sprint trka od nekoliko kilometara pa do maratona od nekoliko desetina kilometara.
Discipline i pravila takmičenja propisuje i sprovodi Međunarodna skijaška federacija (FIS). Nordijsko skijanje je
standardni sport na Zimskim olimpijskim igrama. FIS takođe organizuje i Svjetski kup i Svjetska prvenstva. Osim toga, nordijsko skijanje je sastavni dio dva kombinovana sporta: Nordijske kombinacije, koja povezuje nordijsko skijanje i skijaške skokove, i biatlona, koji povezuje nordijsko skijanje i streljaštvo.

Stilovi
Poznata su tri stila nordijskog skijanja: klasični stil, slobodni stil i Telemark.
Kod klasičnog stila najuobičajeniji je dijagonalni korak, kod kojeg se zamah rukama i nogama izvodi naizmjenično, uz odgurivanje s po jednim štapom. Postoji i korak kod kojeg se koristi istovremeno odgurivanja s dva štapa, uz zamah samo jedne noge ili bez nožnog zamaha. Za uspon se koristi tzv. riblja kost, kod kojeg iza skijaša ostaju tragovi po čijem je obliku korak dobio ime.
Slobodni stil za razliku od klasičnog dozvoljava bočno odgurivanje skijama koje više ne moraju biti paralelne.
Varijante tog koraka podsjećaju na korak odgurivanja kojeg koriste brzi klizači, iako naravno uključuje i odgurivanje štapovima. U obje tehnike se kod prelaska padine koristi aerodinamični pognuti položaj sličan položaju alpskog skijaša u spustu.
Isto tako za skretanje na padini trkač na skijama može upotrijebiti i Telemark tehniku, s obzirom da mu vez dozvoljava podizanje pete od površine skije.

Oprema
Za nordijsko skijanje potrebne su skije, koje su u poređenju sa skijama za alpsko skijanje bitno uže i duže.
Skijaški štapovi su takođe bitno duži nego kod alpske varijante, jer moraju omogućiti efikasno odgurivanje. Skijaški vezovi u nordijskom skijanju omogućavaju podizanje pete od površine skije, dok su prsti pričvršćeni tako da omogućavaju odgurivanje i pritisak na skiju.

---

Još detalja o Skijapkom trčanju, o opremi, o ovom sportu:

Pogledajte ostale strane o Skijaškom trčanju:     Skijaško trčanje       Inovacijama do veće popularnosti    Skijaško trčanje - program trka, discipline

NAZAD